EL CUENTO MUSICAL DE LA PROFE ANDREA

La profe Andrea está haciendo prácticas en la clase del lazo lila, y allí nos juntamos todos para que nos contara un cuento...MUSICAL. Fue chulísimo, nos gustó mucho.

 

    
















También tenemos un pequeño vídeo para que escucheis que bien toca el bombardino.

NICOLÁS SEMPRE ESTÁ EN TODO E NON SE LLE ESCAPA UNHA : ESCOITADE PAPIS

Nicolás sacou o tema do agasallo aos pais e eu saquei a cámara ben rápido porque o que nos contou non tiña desperdicio, sinto que non poidades escoitar a introducción que fixo . Logo tiven que grabalos a todos porque se contaxiaron uns a outros ( algúns ata copiaron o agasallo porque o tema colleunos despistados) . He de recoñecer que nesta profesión vivimos momentos imborrables e divertidos. A espontaneidade  destas idades non ten parqngón.

LAZO LILA NO CURSO 2012-2013

Todo o publicado no curso 2012-2013 podedes seguir vendoo  sólo con clickar nos números.

SOMOS UN COLE SOLIDARIO

O noso cole é moi solidario e participa en todas las campañas que coñece e polo tanto tamén na xuntanza de tapóns. Eu na miña aula teño como un dos obxectivos prioritarios o traballar os valores e a solidaridade é un deles.
Aínda que os nenos entenden que con  eses tapóns  un neno vai poder ter unha cadeira de rodas, levar unha protesis, facer unha operación...  coma nenos que son a alegría, o compromiso de axudar . de sentirse importantes na causa é momentaneo. Por iso hai que buscalo xeito de que se convirta nunha rutina e sexan eles os enccargados de conciecialos pais na causa.
 Comezamos coa xuntanza de tapóns no almorzo e por grupiños ian conmigo levalos a sala de profes (que está no primeiro piso). Desde alí vense os tellados cheos de gaivotas, os seus niños e unha vista do patio do recreo sensacional. Isto fixo que comezasen a chegar a aula moreas de tapóns que unha vez a semana eu os metia en varias bolsas e con outro grupiño os subiamos...
Agora todo omundo trae tapóns porque quere asomarse as fiestras do primeiro piso e ver as gaivotas, os niños, o patio. Como rematamos o cole decidimos ir todos xuntos a levalos tapón que tiñamos e pedinlle axuda a profe Mónica de Psicomotricidade porque hai moitas escaleiras que subir e baixar  (deixamos un saco cheo que acomodou a coidadora Carmen como puido, Carmen axudanos sempre cando os subimos).

GRACIÑAS PAPIS

¡MENUDO SUSTO! ¡QUE MEDO !

Mirade esta presentación e entenderedesnos ( que terrorificas foron con nos as profes Belén, Eugenia e o lobiño Andrés). Para comezar e máis na diapositiva 9 e 10 tedes que pulsar nun circuliño que se move  (cousas raras de Sara).

sara breijo's Slidely by Slidely Slideshow

O NOSO AGASALLO PARA O DÍA DA NAI

Queridas nais os vosos fillos-as tiñan este pequeno agasallo para o día da nai que artellamos o venres na asamblea porque xurdiu na conversa que o primeiro domingo de maio era o día da nai (xa sabedes que no noso cole non  preparamos nunca nada para o día do pai nin da nai porque o tipo de familias é moi variado e non nos parece procedente violentar a nenos-as tan pequenos). Os nenos-as comentaban o moito que vos querían . Eu aconselleinos que vos fixeran o almorzo en segredo pedindolles axuda aos pais (o mesmiño que lles digo cando é o dái do pai). Logo comezaron a dicir que ian a debuxar corazóns, dar bicos, abrazos...En fin, xa vos podesdes imaxinala conversa, non tiña desperdicio porque fantasía non lles falta a ningún.
Entón propuxenlles subir esas mensaxes grabadas ao blog e estaban encantados. ao principio todo ia ben pero nalgún momentode  de despiste colleron a "TARXETA VISA ORO" e  comezou o consumismo e o copieteo...O peor de todo foi que esixian silencio para falar cada un pero de escoitalos demáis nadiña de nada.(Cada un elixiu a mensaxe do debuxo que máis lle gustou)  
Sinto moito non subilo o día da nai pero viaxei e esquecinme de vos. A verdade é que un agasallo deste tipo non ten día , calqueira día é bo para entender porque din ¡QUE NAI NON HAI MÁIS QUE UNHA!